Katodiczna ochrona jest technologią ochrony przed korozją opartą na zasadzie elektrochemicznej, która została zastosowana po raz pierwszy w 1824.

W tym czasie, David, brytyjski naukowiec marynarki wojennej, stwierdził, że gdy dwa różne metale zostały połączone i najechały elektrolity, korozja jednego metalu została przyspieszona, podczas gdy drugi był w pewnym stopniu chroniony.

Na podstawie tych ustaleń zasugerował, że żelazo lub cynk powinny być zainstalowane na miedzianym dnie statków, aby ich chronić.Jest to najwcześniejsze zastosowanie ochrony katodowej.

Na początku XX wieku stosowanie rurociągu naftowego i gazowego było coraz bardziej powszechne, a problem korozji stał się bardzo poważny.

W latach 20-tych RJ kuhm z Nowego Orleanu po raz pierwszy wdrożył ochronę katodową dla zakopanych rurociągów.

Na początku lat trzydziestych prawie wszystkie zakopane rurociągi naftowe i gazowe w Stanach Zjednoczonych przyjęły ochronę katodową.

W 1936, Stany Zjednoczone ustanowiły " Stowarzyszenie Ochrony Katodycznej Chin " do wymiany technologii ochrony katodowej.

W 1943 stowarzyszenie zostało oficjalnie przemianowane na NACE, co przyczyniło się do rozwoju technologii ochrony katodowej na całym świecie.

W 1958 w rurociągu Karamay Dusanzi po raz pierwszy zastosowano w Chinach technologię ochrony katodowej.

W latach 60-tych ochrona katodowa była szeroko stosowana w rurociągach naftowych.

Od końca lat dziewięćdziesiątych do podłogi zbiornika stosuje się ochronę katodową.

Dotychczas ochrona katodowa była stosowana do prawie wszystkich rurociągów naftowych i gazowych, zbiorników magazynowych i konstrukcji morskich.Dla rurociągu stopniowo rozwija się również katodową ochronę nabrzeża ze wzmocnieniem betonu.